Najčešće se javlja u adolescentnom periodu u uzrastu između 12. i 20. godine kod osoba ženskog pola
Karakterišu ga namerni gubitak telesne težine, intenzivni strah od debljanja i poremećaj percepcije telesne šeme i telesne težine
Telesna težina se održava na najmanje 15% ispod očekivane težine BMI (indeks telesne mase 17,5 ili niži)
Gubitak na težini indukovan je od strane osoba putem izbegavanja hrane i primenom jednog ili više od sledećih oblika ponašanja koje izaziva sama osoba: povraćanje, proliv, preterano vežbanje i upotreba supstanci protiv apetita
Strah od gojaznosti postoji i pored očiglednih dokaza o telesnom propadanju
Po pravilu su praćeni endokrinim poremećajima
Ako je početak poremećaja pre puberteta, pubertet se usporava ili prekida
Kod bulimije postoji stalna preokupacija jelom, neodoljiva želja za hranom, osoba ima epizode preteranog uzimanja hrane kada se velike količine hrane konzumiraju u kratkom vremenskom intervalu
Anoreksija i bulimija se često javljaju udružene, ali mogu da se javljaju kao zasebni poremećaji
NIJE:
Bezopasno – smrtni ishod zabeležen je u 5% slučajeva
Osoba sa poremećajem ishrane je sama izabrala da ima poremećaj – ogroman uticaj na javljanje anoreksije i bulimije ima modna industrija i vršnjačka grupa
Kada se osoba vrati na normalnu težinu ona više nema anoreksiju - vraćanje na normalnu težinu je izlazak iz zone životne ugroženosti. Nakon ovog koraka sledi rad na psihičkom zdravlju i usvajanju zdravih životnih stilova.
Osobe koje imaju poremećaj ishrane samo žele da privuku pažnju – u osnovi poremećaja su ozbiljni emocionalni problemi i poremećaj telesne sheme
